CATECHESE
Sacramenten staan midden in het leven. Zij benadrukken het leven en
lichten toe waar het in het leven om gaat. Wat heeft toekomst, wat is heilzaam
voor het leven, wat geeft richting aan het leven.
Sacrament zou je een spel tussen God en de mens en de wereld kunnen
noemen.
God biedt ons Zijn heil aan, heelheid, en de mens kan ja of nee op
zeggen op dit wederzijds verbond.
Tot de sacramentencatechese behoren o.a. de inwijding tot de zeven
sacramenten.
Sacramenteel leven op speciale knooppunten in het leven van mensen,
te beginnen bij het geboren worden en sterven: het doopsel en het heilig
oliesel, sacrament van de zieken en stervenden. Het geloof voeden en tot
uitdrukking brengen: in het vormsel en de eerste communie. Het leven als
een gelovige opdracht versterken in het sacrament van het huwelijk en het
priesterschap en het leven als een voortdurende bekering zien en ervaren
in het sacrament van boete en vergeving.
EERSTE COMMUNIE
De voorbereiding staat in een historische context. In het vroege christendom
hoorden doopsel, vormsel en eerste communie bij elkaar en waren een groot
sacrament om als mens ingewijd te worden en toe te treden tot het christendom.
Nadat in de middeleeuwen de kinderdoop in zwang kwam is de kerk wegen gaan
zoeken om op verschillende momenten in het leven, kinderen binnen de gemeenschap
van de kerk op hun manier nu hun plaats in laten nemen en bij het geloof
te betrekken dat door hun ouders met de doop begonnen werd.
Eucharistie vieren is in de eerste plaats deelnemen aan de manier waarop
de kerk haar samengeroepen zijn in deze wereld viert. De leeftijd doet
er dus niet zoveel toe.
Op dit moment vindt de voorbereiding op de eerste communie plaats in
groep vier.
De parochie doet deze voorbereiding dan ook in samenwerking met de
ouders, de school en de parochie. Dat zijn de gemeenschappen waarin een
kind opgroeit en ervaringen opdoet en al doende zijn plaats in de gemeenschap
inneemt en aanvaard wordt door anderen.
Je gaat als kind een rol vervullen en op die rol word je in de catecheselessen
voorbereid.
Hoe gaan we te werk? De kinderen worden thuis, in school en in de parochiegemeenschap
meegenomen om op verschillende wijze kennis te maken met een weg die mensen
gaan vanuit hun geloof. Thuis ligt het accent op het vertellen van de bijbelse
verhalen, het mee werken aan activiteiten van de school rond het communieboek,
het bezoeken van de ouderavonden en het meehelpen met speciale vieringen
van kerstmis, doopviering, palmpasen, witte donderdag, de eerste communieviering
en de processie.
Op school wordt het kind in de grotere kring opgenomen van de schoolgemeenschap.
Er worden verhalen verteld uit het oude en nieuwe testament en deze worden
verwerkt in tekeningen, liederen, knutselwerkjes en gesprekjes. Er wordt
samen met de ouders gekozen voor een thema en dit thema loopt als rode
draad door de verhalen heen.
Een bijbels verhaal wordt bij het thema uitgekozen krijgt extra en
speciale aandacht.
De parochianen verwelkomen de communicanten in de verschillende vieringen
door het jaar heen waarbij de kinderen al een eigen rol mogen vervullen.
De parochie verzorgt de ouderavonden, helpt de verschillende werkgroepen
en is ook op school actief om het thema vanuit de bijbelse verhalen te
ondersteunen, te verdiepen en te laten voelen hoe we samen dit grote feest
voorbereiden en er rijker door mogen worden.
Ook het verenigingsleven laat zich niet onbetuigd. De harmonie, de
fanfare met vele parochianen er omheen werken altijd trouw mee om dit feest
een viering te laten zijn binnen onze hele gemeenschap.
VORMSEL
De voorbereiding vindt in onze parochie plaats in groep acht van de
basisschool.
Ook hier geldt een nauwe samenwerking met de ouders en het gezin, de
school en de parochiegemeenschap. De parochie doet ook hier de voorbereiding.
Rekening houdend met de context en de leeftijd van het kind, wordt
gebruik gemaakt van de keuze die het kind samen met de ouders en de school
maakt naar het vervolgonderwijs.
Een keuze die kinderen en ouders confronteert en opnieuw stil doet
staan bij de grote vragen van mensen. Wie ben ik, waar kom ik vandaan,
waar ga ik naar toe?
Wie zijn die anderen, wat zien zij in mij en wat hebben zij met mij
voor?
Hoe hoop ik dat die nieuwe wereld er voor mij uitziet en wat wil ik
nog meer van mijn leven maken met hulp van anderen en als ik later terug
mag kijken wat is dan echt van belang geweest en heeft mijn leven gevormd
of soms zelfs misvormd.
Wie zich laat vormen hoopt gestalte te mogen krijgen in hoe deze mens
in Gods ogen bedoeld is.
Het vormsel wordt ook wel het sacrament van de Heilige Geest genoemd.
Van de vormeling wordt gevraagd om zijn/haar medewerking te verlenen
aan het werk van deze heilige Geest. Speuren naar die Geest. Praktisch
leren omgaan met wijsheid in het licht van verschillende situaties, zoals
in Gods ogen bedoeld.
De bisschop als een vertegenwoordiger van de wereldkerk en de ouders
van de vormeling leggen de hand op het hoofd en de schouders van de vormeling.
Zij noemen zijn/haar naam en hij/zij wordt getekend, gezalfd met het symbool
van het kruis.
Zo wordt de heilige Geest opnieuw doorgegeven aan de vormeling en hij/zij
wordt gezegend om in ontzag en eerbied te leven voor Gods aangezicht.
Wat is daarvoor nodig? Volwassen word je niet in een klap en verantwoordelijkheid
ga je steeds meer leren dragen. Bij de vormelingen is nog geen stabiliteit.
Er kan nog van alles gebeuren, fout gaan zelfs, misvormd worden. Alles
is nog in wording.
Het vormsel gaat over waar maken van de christelijke levensopgaven
op een volwassen manier. Het zijn rijpingsmomenten over wat levensvruchtbaar
genoemd mag worden.
Kinderen in de leeftijd van elf en twaalf jaar zijn daar nog niet aan
toe.
Of ze eraan toe willen komen wordt op dit moment met hen besproken
en moet aansluiten bij de aarzelende en twijfelende stappen die zij hierin
slechts mondjesmaat gaan.
Ze zijn zich bewust van hun onmachtgevoelens het nog niet te weten
en zover nog niet in hun ontwikkeling te zijn.
In de huidige praktijk worden kinderen in kleine groepen van zes tot
zeven personen bij gastouders thuis voorbereid. De parochie zet deze voorbereiding
aan door gastouders te ondersteunen en te begeleiden voor deze taak. De
school zal d.m.v. de catecheselessen in het algemeen aandacht besteden
aan sacramenten en vormsel. Op de achtergrond zal zij steun verlenen waar
mogelijk o.a. in het voorbereiden van de viering en zich met de leerlingen
en hun weg die zij gaan, verbonden weten.
Met een letterlijke speurtocht en een kleine boeteviering vooraf sluiten
deze vormelingen hun voorbereiding af en worden ze, als ze daar zelf voor
kiezen en hun handtekening plaatsen, gevormd. De parochianen, ouders dichtbij
en anderen veraf, zijn welkom bij de uiteindelijke viering van deze jongeren
in hun gemeenschap die dan gevormd worden.
GEZINSMIS
Dit is een werkgroep die het jonge kind een plaats wil geven in de
liturgie.
Een vijftal keren per jaar bereiden zij samen met ouders en kinderen
uit groep vijf tot en met zeven van de basisschool een viering voor.
Het geloofsverhaal is een van de bronnen waaruit de gelovige gemeenschap
kan leven. Al die verschillende verhalen zeggen iets over de ervaringen
met de Geest van God, ook in onze tijd, die oud en jong kan raken en beroeren
en opnieuw inspireren.
De gezinsmisgroep wil die verhalen aan elkaar blijven vertellen, verhalen
van onszelf, van onze ouders en onze kinderen en mensen rondom ons om zo
op zoek te mogen blijven naar het goede en er aan mee te mogen doen.
Het thema dat gekozen wordt sluit aan bij actuele thema's die op school
leven of thuis, of we laten ons leiden door het thema van de lezingen van
de zondag en zoeken vervolgens aansluiting bij de leefwereld van deze kinderen.
Ouders, school en parochie werken samen en vormen de bedding voor de
kinderen om gehoord en gezien te worden. Ook het kinderkoor "EigeWies"
draagt haar muzikale steentje bij aan deze vieringen en de parochianen
bieden hun luisterend oor.
Verbonden met God en met elkaar geven we zo uiting aan thema's die
van wezenlijk belang zijn voor ons allemaal.
Contactpersoon: mevr. M. Moonen, tel. 045 5242686
|
