VICTORINE VAN DE WORP-GOFFIN
mei 2012

Pinksteren met de Eerste Communie is voorbij en we hebben kunnen zien dat het koper voor deze gelegenheid een poetsbeurt heeft gekregen zodat het weer blonk. De vrijwilliger van vandaag heeft daar haar steentje aan bijgedragen. Het is Victorine van de Worp-Goffin. Ondanks haar leeftijd (83 jaar) is ze nog heel actief in onze gemeenschap. Haar lijfspreuk is dan ook: we moeten  elkaar helpen.

“Ja, ik zeg altijd: we moeten ons onder elkaar helpen. Daarom heb ik ook het wassen van de altaardoeken overgenomen toen Lieske (van den Berg) zo ziek was. Het zijn er zes die ik drie keer per jaar was en stijf. Het strijken van de kant moet heel voorzichtig gebeuren want die kant is oud en kwetsbaar. Ik help Herman ook met het poetsen van de Bavokapel. Na de laatste keer van het seizoen rozenkrans bidden in deze kapel is het traditie geworden dat de mensen met mij mee gaan voor koffie en vla. Bakken is mijn hobby en vaak neem ik vla mee als er een klus te doen is.
Ik ben ‘n jaar of 7, 8 bij de koperpoetsploeg. Ik neem altijd het koper dat op het altaar staat voor mijn rekening. We zijn met een leuke groep en het is altijd gezellig. Jammer genoeg wordt deze groep steeds kleiner. Vier keer per jaar wordt het koper onder handen genomen: voor kerst, Pasen, Pinksteren en Allerheiligen. Meestal zijn we 2 uur bezig.
Ik ben geboren in Bingelrade maar opgegroeid in Doenrade bij familie waar ik beschouwd werd als de oudste dochter. Toen mijn tante stierf was haar jongste kind uit het grote gezin 8 jaar. Toen heb ik haar werkzaamheden overgenomen, dus ik ben wel gewend te werken en zorgen.
Ik ben in 1960 in Nuth komen wonen toen we trouwden. We hebben drie kinderen gekregen en vier kleinkinderen. Mijn man Wim is in 1995 gestorven.
We zijn in Doenrade getrouwd maar deze kerk is toch belangrijk voor mij. De kinderen zijn er gedoopt, Harrie is hier getrouwd en Wim is vanuit deze kerk begraven. Het geloof heb ik als klein kind meegekregen en geen mis in het weekend is voor mij ondenkbaar. Door de week ga ik ook, ik heb er ook de tijd voor.
Zoals gezegd, vla en cake bakken is mijn grote hobby. Maar ik kaart ook graag met mensen uit mijn omgeving. Ook ga ik naar de soos van de KBO om mee te helpen en te kienen. En naaien heb ik altijd gedaan, als iets kapot is herstel ik het zelf.”

Dus Victorine heeft genoeg om handen en zal niet gauw “achter de geraniums” zitten. We wensen haar dan ook dat ze nog lang actief zal zijn in onze parochie en onze Nuther gemeenschap.








Terug